Het coronabeleid geldt tot op heden voor drie weken, tot de volgende persconferentie. Dat is begrijpelijk als er sprake is van een crisis. Maar na bijna twee jaar kunnen we niet meer van een crisis spreken. De nieuwe Omikron-variant maakt duidelijk dat de varianten elkaar zullen blijven opvolgen. We zullen met corona moeten leren leven. We hebben dus geen behoefte meer aan een beleid voor drie weken (en die persconferenties missen inmiddels het aanvankelijke effect). Het is hoog tijd voor een structureel coronabeleid. Wat gaan we doen als corona altijd onder ons blijft? Ik schets een kader.

Als corona onder ons blijft zullen de golven van besmettingen elkaar blijven opvolgen. Twee factoren spelen daarbij een rol: de nieuwe varianten en de jaargetijden. En vaak vallen deze twee factoren samen. In ieder geval is duidelijk dat de kans op een golf in het najaar groter is dan in het voorjaar.

Uitgangspunt van het beleid moet blijven dat hoge golven moeten worden getemperd. De maatschappelijke kosten van het laten voortwoekeren van het virus zijn gewoon te hoog. Uitgangspunt moet ook zijn dat ‘code zwart’ te allen tijde wordt voorkomen. Andere zieken mogen niet in hun recht op gezondheidszorg worden geschaad vanwege corona.

Hoe hoog golven mogen gaan hangt geheel af van de capaciteit van ziekenhuizen en IC’s. Om hogere golven mogelijk te maken moet die capaciteit drastisch omhoog. Daarvoor zal het nodig zijn om ook de salarissen van verpleegkundigen drastisch te verhogen.

Als we weten hoeveel wekelijkse ziekenhuisopnames en hoeveel wekelijkse opnames op de IC maximaal kunnen worden verwerkt, kunnen we vaststellen welke maatregelen bij welke instroom moeten worden afgekondigd. Het moet voor iedereen duidelijk zijn welke instroom-waarden leiden tot welke inperking van het maatschappelijk verkeer. Daarbij mag niet meer worden getreuzeld met opschalen (Rutte-de Jonge) en mag niet meer blijmoedig te vroeg worden afgeschaald (Rutte-de Jonge). Het principe is dus: niet te laat opschalen en niet te vroeg afschalen.

Duidelijk beleid vraagt om heldere naleving. Mensen behoren zich aan de gestelde regels te houden en de overheid handhaaft daarop streng.

Mensen die zich niet willen laten vaccineren hebben minder rechten.

We passen de samenleving aan op de nieuwe situatie. Noodgedwongen komt het accent van veel activiteiten te liggen in het voorjaar en in de zomer. Het theater- en concertseizoen loopt niet meer van oktober tot mei, maar van april tot oktober. Musea organiseren alleen blockbusters in de zomer. Het onderwijs benut de zomer maximaal. Grote vakanties worden rondom Kerst ingepland, hoe sneu dat misschien ook is. De horeca baseert zijn verdienmodellen op avondsluiting gedurende lange wintermaanden. Thuiswerken wordt normaal (en verplicht), maximaal 2 dagen per week zijn werknemers op het werk, in sommige weken helemaal niet. Vliegverkeer wordt drastisch ingekort om de wereldwijde verspreiding van varianten tegen te gaan. En in de winter gaan we vooral onthaasten. Een Kerstdiner in intieme kring en de familie zien we weer in de zomer bij de barbecue.

‍